Wij nemen afscheid van onze zorgzame en lieve buren Bertus en Digna Langbroek en gaan op weg naar camping de Boomgaard in Bunnik. We krijgen een plekje achterin waar nog een verwarmd toiletgebouw staat. Nadat de caravan op zijn plekje staat gaan we naar Utrecht om de verjaardag van Minke te vieren.
Het is een mooi begin van ons avontuur waarbij wij ervan uit gaan dat ons huis verkocht wordt en wij de komende jaren een “zwervend” bestaan gaan leiden. Ons huis is vandaag inmiddels helemaal klaar en opgeruimd voor de OPEN DAG.
De Rabobank laat zien dat ze, na het sluiten van bijna alle kantoren, nog bestaan, want iemand brengt een taartje en wenst ons succes met de verkoop van de woning. Er is om 15.00 uur echter nog niemand geweest. Zoals ik aan het eind van mijn vorige verslag al schreef zijn onze plannen verandert en de veranderingen houden daar niet mee op!
Op 13 september belden onze vrienden in Portugal, Liz en Theo, op. Zij hadden gegeten bij Gunther en na afloop vertelde hij hen dat Quinta Universo verkocht gaat worden. Zijn schoonmoeder heeft zoveel last van haar in mei gebroken arm en pols dat zij het onderhoud van het landgoed niet meer kan opbrengen. Wij zouden er niet meer terecht kunnen. Hevig protest van Liz en Theo bij Günther leiden er uiteindelijk toe dat wij er nog een half jaar kunnen wonen en dat wij in dat half jaar naar iets anders kunnen uitkijken. Blijft het vreemd dat wij hiervan niet op de hoogte gebracht werden met het risico dat wij bepakt en overbeladen zouden arriveren. Maar goed, na kort beraad besluiten wij om onze plannen door te zetten, maar dan minder spullen mee te nemen. Ik bel Günther en leg hem uit dat wij iedereen dankbaar zijn dat wij nu tijdig op de hoogte gebracht zijn en daarop kunnen anticiperen. Intussen gaat de verkoop van de losse goederen op Marktplaats gestaag door en ook de vuilstort heeft een goede klant aan ons. Bij een goede vriend kunnen wij veel van onze spullen die we niet kwijt willen op zolder en in de schuur opslaan. Hier zijn wij heel blij mee. Vorige week voor de zekerheid even gebeld met camping de Boomgaard in Bunnik om te reserveren van 24 oktober tot 10 november. Krijg ik te horen dat ze op 15 oktober dichtgaan, omdat ze na een druk seizoen de rust nodig hebben. Na uitleg van onze situatie geeft Michel aan dat ik maar een briefje moet maken en dat ze het dan het weekend bespreken. Gisteren bericht hierop ontvangen dat wij van harte welkom zijn. voor Zo, intussen is er weer veel gebeurd, nadat wij besloten hebben om de komende jaren in Portugal een woning te gaan huren. Onze plannen zijn namelijk behoorlijk gewijzigd. Wilden wij eerst onze woning gemeubileerd verhuren, nu staat onze
Ibislaan 23 te koop voor 419000,--! Info bij: www.kuinmakelaardij.nl in Andijk. We pakken in en rijden naar Andijk waar de caravan naast het huis geparkeerd wordt en wij naar de kinderen gaan die vandaag hun verjaardag vieren. Het is weer een mooi weerzien met alle bekenden.
Di is dus tevens het einde van onze vakantie 2017-2018. Het vervolg komt waarschijnlijk in november! Minke brengt de beide meisjes naar de camping waar wij ons met hen vermaken. ‘s Avonds gaan we naar het pannenkoekhuis aan de Kromme Rijn voor een gezellig samenzijn. We nemen er afscheid en gaan dan terug naar de camping.
Vanmorgen gaat de rit naar camping de Boomgaard in Bunnik, 380km verderop. Onderweg rijden wij nog wel een file in, maar we gaan Antwerpen vermijden door over Terneuzen te rijden en dan via de tunnel naar Zeeland te gaan. Over de radio horen wij dan dat het noodweer is boven Goes, maar wanneer wij er even later langs rijden zien wij er niets meer van. Terugkijkend valt het ons op dat wij onderweg best wat noodweer gehad hebben maar dat wij er lekker tussendoor gezeild zijn. In Bunnik krijgen wij een mooi plekje vooraan op nr. 7 en gaan dan wat boodschapjes halen in de stad. Om 18.00 uur bellen wij in Utrecht aan bij de meisjes en Sam doet open. Het blijft leuk wanneer je onverwacht voor hun neus staat en dan hun reactie ziet. Na het eten fietsen wij naar de finish van de Avondvierdaagse waar Melle net gefinisht is. Ook zij vliegt ons om de hals. Met zijn allen fietsen wij terug en praten lekker bij.
Vanmorgen halen wij koffie op het plein tegenover de grote kerk in het centrum van Albert. Deze kerk is in de 2e WO stuk gebombardeerd, maar ziet er nu weer spic en span uit. Vanmiddag gaat Gre wandelen in het centrum en ga ik 10 m ondergronds het oorlog museum van de Somme in. De 200 m lange tunnel stamt uit 1913 en is in de 2e WO gebruikt om te schuilen tijdens de bombardementen. Niet verkeerd zo’n schuilplaats wanneer je op de foto’s de schade aan de grote kerk (boven de tunnel) bekijkt. In de tunnel is allerlei opgegraven en ingeleverd spul en veel foto’s uit de 1e WO te bekijken. Indrukwekkend allemaal. 25 graden.
Vandaag maken wij een wat langere rit van 388 km naar de Somme, het slagveld van de 1e Wereldoorlog. We hebben al eens eerder op camping Municipal Du Velodrome in Albert gestaan en dat is het doel voor vandaag. De verwachting is dat er vandaag 84% kans op regen is, maar wij komen droog over. Op de camping vinden wij een mooi plekje voor de komende tijd. We maken een lekkere wandeling door het centrum van Albert en genieten er van een gebakje bij de koffie. Je moet toch wat bij 23 graden.
|
Cees en GreVanaf 1975 caravannen wij en na de zomervakanties met prachtige bergwandelingen in het Zwitserse Wallis trekken wij er, vanaf ons pensioen in 2006, met onze caravan ook in de winter op uit. Dit resulteerde er uiteindelijk in dat wij nu al jaren diverse maanden in de Algarve verblijven, waar het buitenleven in het heerlijke klimaat en de vriendelijke Portugezen ons zo goed bevallen dat wij er vanaf november 2018 iets gaan huren. Categorieën |